2 JAAR EN 5 MAANDEN
Vandaag is het precies 2 jaar geleden dat jij te horen had gekregen dat jij de verschrikkelijke ziekte Kanker had !!! Ook is het vandaag 5 maanden geleden dat jij aan je lange reis bent begonnen.Lieverd we missen je zo ontzettend veel,maar we hopen dat jij het daarboven goed hebt, en je geen pijn meer hebt ook al wilden we je nog langer bij ons houden. BIKKEL knuffels van ons allemaal HVJ.
Mama en Papa, Marcel en Carlijn, Richard en Mireille.
Reactie plaatsen
Reacties
Lieve jongen.... Wat wordt er van jou gehouden... (dat zal nooit veranderen!) Het is vreemd, maar sinds mijn stoere buurjongetje van 6 deze Pinksteren de verschrikkelijke diagnose 'neuroblastoom met uitzaaiingen' heeft gekregen ben ik me bewust geworden van een hele wereld aan blogs van families als die van jullie.... Ik dacht vroeger al wel, als ik 's avonds in het donker langs het AMC reed en nog lampjes aan zag achter sommige ramen: "Ik ga nu lekker naar huis, en daar liggen kinderen die vechten voor hun leven...! Hoe kan dat?!" Nu ben ik zelf moeder (een van 5 en een van 3) en heeft het vriendje van mijn zoontje dus een vreselijke vorm van kinderkanker... En zo kwam ik op jullie website terecht... Wat een prachtige zoon, wat een dappere jongen, wat een stralende lach... Wat vreselijk oneerlijk dat een kind van die leeftijd bewust 'afscheid moet nemen van het leven'... Wat verschrikkelijk voor jullie dat jullie jullie prachtige kind zo hebben moeten zien lijden en strijden... Ik ben een vreemde, een buitenstaander, maar zie nu al hoe bijzonder jullie Wesley was en is... Jullie hadden hem 'oud' moeten zien worden, kinderen zien krijgen en al die dingen meer... Weet dat er genoeg mensen zijn die snappen dat dergelijk verdriet niet weggaat, een tijdlang juist alleen maar erger wordt... Blijf op elk moment dat je over deze fantastische jongen wilt praten, denken, huilen, lachen, dat ook doen.... Jullie zijn geweldige ouders voor Wesley en hij een fantastische jongen, dat zie je zo!! Met veel medeleven, Nienke
lieve mensen.
Als de dag van gister zie ik Jeffrey voor me staan met de tranen in zijn ogen het enige wat hij kon uitbrengen was "Wesley heeft kanker".
De schok die dat teweeg heeft gebracht bij een ieder die dit nieuws hoorde is niet te omschrijven. Er gaat geen dag voorbij of we denken aan Wes en jullie, 2 jaar geleden vol goede moed ertegenaan deze strijd zouden jullie winnen... wat een strijd is het geweest voor allen.De schrale troost dat hij rust heeft en geen pijn meer heeft is het enige dat jullie overeind houd.
Weet dat jullie altijd bij iedereen kunnen aankloppen gewoon om niks of voor een traan.
Dikke knuffel van ons.
Lieverds, ons gesprek ging hier vandaag ook over de dag dat edith me belde,hoe we met jullie meeleefde en steeds weer mee hoopten.lieve wesley we denken aan je altijd !