Als terugkijken pijn doet...
en vooruit kijken jullie bang maakt..
kijk dan opzij...
Hij gaat met jullie mee
Hij is altijd bij jullie.. alle dagen

Lieve, lieve jongen

Wij herinneren als de dag van gisteren de eerste keer dat je met ma en pa op de poli kwam
paniek alom.. het was heftig. je vermande je flink en samen met de Oncoloog , je ouders , je familie en alle andere lieve mensen ben je de strijd aangegaan.
Dat was niet voor niets... je overwon dankzij je positieve instelling en alle liefde de strijd..het leven stond weer aan je voeten om te kunnen beleven.
Grappen maken als je PAC aangeprikt moest worden.. veel gelachen en lol

Een leuke tocht in het verschiet.. wat kan er nog mis gaan.
Helaas.. het noodlot sloeg even toe en we waren allen geschokt..  pffff.. gelukkig niet wat we dachten.
Wil je ons niet meer laten schrikken, was toen de vermanende zin die wij jouw even toeschoven.

Enfin.. het was voor korte duur..De Oncoloog  riep ons bij zich en vertelde ons het slechte nieuws
SHIT!!! was wat wij op dat moment konden uitkramen.. een ander woord kon niet de lading weergeven hoe wij ons voelden.
Je vermande je voor de tweede keer... elke behandeling greep je met beide handen en je gaf je niet gewonnen... dat is je kracht.

En toch.. soms zijn er in het leven krachtigere machten en kun je er niet tegenop boksen.
Lieve jongen.... wij wensen je veel sterkte en wij hopen dat je ondanks alles toch kunt genieten van de sfeer van Sinterklaas.
Een kaarsje branden wij ook voor jou. Je bent een echte BIKKEL en velen kunnen een voorbeeld aan je nemen..

Dikke knuffel
Liefs van ons.

Dit gedicht en verhaal komen van de verpleegsters van de poli kinderoncologie.